چرا وایبر هم محبوب است هم منفور؟!

ماهیت ابزارهای ارتباطی موبایل، همگانی (Public) بودن آن هاست. قطعاً  بیشترکاربرانی که از وایبر، واتس اپ، لاین، وی چت و … استفاده می کنند، حریم بسیار خصوصی ندارند، هر چند شاید ارتباط های محرمانه ای هم داشته باشند که ترجیح می دهند محرمانه باقی بماند. بر اساس اعلام شرکت امنیتی پاندا سکیوریتی، ذخیره، پردازش و یا  افشای محتویات اطلاعاتی مبادله شده کاربران، به هیچ وجه مشکل اصلی امنیتی در شبکه های اجتماعی موبایل، محسوب نمی شود. آنچه کارشناسان امنیتی را نگران می کند، همان قوانین و توافقنامه های اولیه استفاده از این برنامه هاست که در هنگام نصب، توسط خود کاربران تأیید می شود! مثلاً برای استفاده از “وایبر” چاره ای ندارید جز این که موارد زیر را تأیید کنید:

جالب است بدانیم که وایبر توسط یک تیم اسرائیلی طراحی و تولید شده که مدت ها در بخش های نظامی این کشور فعالیت داشته است. رهبر این تیم حرفه ای، “تالمون مارکو” هنوز هم مدیریت اجرایی شرکت Viber Media را در دست دارد. شبکه های اجتماعی اینترنتی iMesh و Bandoo که در گذشته موفقیت نسبی در جذب کاربران داشتند نیز توسط “تالمون مارکو” طراحی شدند.

بعدها شرکت “وایبر مدیا” به دلیل آنچه توجیه اقتصادی و ارزان بودن نیروی کار خوانده شد، سازمان مرکزی خود را از اسراییل به کشور بلاروس منتقل کرد و به قیمت 900 میلیون دلار توسط یک شرکت ژاپنی به نام Rakuten، خریداری شد.