تصویر نجومی: سحابی حباب NGC 7635

دمیده شدن بادهای ستاره‌ای عظیم این شبح میان‌ستاره‌ای را شکل داده است که به طرز شگفت‌انگیزی ظاهری آشنا دارد. این شبح NGC 7635 یا به سادگی سحابی حباب (The Bubble Nebula) نامیده می‌شود. اگرچه به نظر ظریف می‌آید اما قطر 7 سال نوری این حباب نشان‌دهنده‌ی فرآیندهای شدید و سختی درون آن است.

از نام های دیگر این سحابی می توان به Sharpless 162 و Caldwell 11 اشاره کرد.

در قلب این حباب ستاره‌ای عظیم و داغ از نوع طیفی o با نام BD+60°2522 یا SAO 20575 جا گرفته‌است که اگرچه تنها چهار میلیون سال سن دارد اما چند صد هزار برابر درخشان‌تر و 45 برابر چگالتر از خورشید ما است. این ستاره غول‌پیکر اما جوان قرار است تا ۱۰ الی ۲۰ میلیون سال دیگر در یک انفجار ابرنواختری بزرگ منفجر شود. سحابی حباب یا NGC 7635 زیر فشار باد خورشیدی این ستاره قرار دارد. بادهای خشن ستاره‌ای و تابش شدید این ستاره، ساختار گاز درخشان را در برابر مواد چگال‌تر در ابر مولکولی پیرامونش شکل داده است. در سمت راست این ستاره یک ابر بزرگ مولکولی دیگر دیده می شود. ابر می تواند گسترش این حباب گاز را به همراه داشته باشد، اما در اثر تابش داغ ستاره مرکزی آن از هم پاشیده می شود. تابش ستاره مناطق چگال ابر مولکولی را داغ نموده و در نتیجه باعث درخشش آن می گردد.

شکل حبابی این سحابی ناشی از فوران گازهای ستاره توسط بادهای قدرتمند ستاره‌ای با سرعت چند‌میلیون کیلومتر بر ساعت است. این جریان گازی به حرکت رو به بیرون خود تا زمانی ادامه خواهد‌داد تا گازها با گازهای سردتر میان‌ستاره‌ای برخورد کنند. پس از برخورد با این لایه از گازها،‌مواد ستاره‌ای به مرور زمان در این مرز با یکدیگر ترکیب شده و شکل حبابی را ایجاد کرده‌اند.

رنگ‌های زیبای این تصویر نمایانگر وجود گازهای مختلفی هستند که در دماهای مختلف تغییر رنگ می‌دهند. آبی نشانگر وجود اکسیژن، سرخ نشانه وجود نیتروژن، و سبز نشانه وجود هیدروژن است. در فضای بیرونی ستاره ستونی زرد‌رنگ دیده می‌شود که حاوی ترکیبی از هیدروژن و نیتروژن است.

سحابی فریبنده‌ی حباب در فاصله‌ی 7100 سال نوری با ما و در سوی صورت‌فلکی ذات‌الکرسی (Cassiopeia) (خداوند اورنگ) خودنمایی می‌کند و می توان آن را حتی با یک تلسکوپ کوچک هم دید.

اخترشناسان به منظور بزرگداشت بیست و ششمین سالگرد تولد تلسکوپ محبوب هابل این تصویر از سحابی حباب را که توسط این تلسکوپ فضایی ثبت شده‌است را انتخاب کرده و منتشر ساخته‌اند. هابل در فوریه سال ۲۰۱۶ این سحابی را نشانه گرفت و با استفاده از دوربین شماره ۳ خود جزئیاتی بی‌نظیر از آن را در طیف نور مرئی به ثبت رساند.

منبع: Apod.Nasa.gov